Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie reacties, die zijn ook heel leuk om te lezen. Ben, heel fijn dat je het laatste exemplaar van je boek voor mij wilt bewaren. Zullen we dat na mijn vakantie verder regelen? Ik hoor graag wat de kosten zijn. We zijn nu blijkbaar Ikkoku-mairi inderdaad Elly, nu we de tempels in Tokushima bezocht hebben, maar ik voel me nog slechts aspirant lid van de Henro groep, zolang ik de hele Henro niet heb gewandeld en dat kan nog wel even duren.....dank voor het compliment Helena, maar voor een heel boek heb ik geloof ik toch wat te weinig tekst, nog los van de vraag of het wel interessant genoeg is. Er zijn nog wel meer liedjes over Hiroshima geschreven Herman, bijvoorbeeld van Wishful Thinking. Popprofessor Leo Blokhuis van de top 2000 kan je daar vast veel meer over vertellen. Ja, een clubreis hier naar toe zou niet verkeerd zijn Jo en Martha, maar of er dan veel leden mee gaan...... Dat is toch wat anders dan een weekendje België of Luxemburg met een wat ander prijskaartje ook....maar eh in mei wordt er op een ander eiland Kyushu een internationale IML wandeling georganiseerd, prima te combineren met een paar weken Shikoku en een heel goede voorbereiding voor de Vierdaagse. Ook voor minder sportieve mensen is Japan overigens een prachtig land om op vakantie te gaan,maar dat hadden jullie ondertussen al begrepen, informeer voor de zekerheid nog maar eens bij andere Henro. Ik wil best wat lekkere dingen meenemen Ronnie, maar verse vis als sashimi is ongekoeld niet echt lang houdbaar....misschien een keer met de afdeling lekker Japans gaan eten? Knap Yvonne dat je zelf okonomiyaki hebt gemaakt.ja, ik vind het ook echt heerlijk. Had je het recept van internet of van Keiko gekregen? Ik zou ook eens een keer wat Japans moeten gaan koken. Nu doet Kimi dat als ze in Nederland is, alleen al de bereidingswijze en manier van opdienen is mooi om te zien.

Eergisteren zijn we ook nog op Miyajima eiland geweest. Toen zijn we naar boven gegaan de heuvel op ruim 500 meter hoog. Gelukkig wel met de kabelbaan omhoog, afdalen te voet. Dat was allemaal wat rustiger dan in de drukke winkelstraatjes beneden, met inderdaad soms zelfs ook stilte.

Kukai is daar ook geweest, hij heeft daar een tempel gesticht en zijn vuur brandt na 1200 jaar nog steeds en daarmee is de cirkel van de vakantie rond na Shikoku. 's-avonds zijn we met een nachtbus teruggegaan naar Tokyo, een rit van 11 uur, net zo lang als de vlucht Amsterdam- Tokyo. Het was wel een heel luxe bus, een dreamliner.... met slechts 14 zitplaatsen, een soort privé-coupes. Ik had het nog nooit gezien, weer wat nieuws. Net als het restaurant in Tokushima trouwens waar je de ramen van je keuze en bijbehorend drankje buiten in de automaat kon bestellen, er kwam dan een bonnetje uit dat je daarna binnen afgaf en vervolgens werd je bestelde maaltijd keurig opgediend. Als je het op had kon je dus zo de zaak uitlopen, er kwam binnen geen geld meer aan te pas.

Vanaf Hiroshima zijn we dus weer naar Tokyo gegaan. Meteen toen we daar naar het Vredespark gingen een paar dagen ervoor werden we overigens staande gehouden door een paar jonge jongens die ons vertelden en voor deden hoe we van een vierkant blaadje een kraanvogel konden vouwen. Dat is het verhaal van het meisje Sadako. Zij was twee toen de bom viel maar kreeg jaren later ineens leukemie wat zeer waarschijnlijk verband hield met de straling. Ze dacht dat ze door het vouwen van 1000 kraanvogels een wens kon doen en ze zou blijven leven. Helaas was dat niet het geval. Dit verhaal is "wereldberoemd" in Japan en voor kinderen ongeveer verplichte kost. Sindsdien vouwen kinderen massaal kraanvogels, in kasten in het Vredespark hangen er werkelijk duizenden. Daardoor is de kraanvogel het vredessymbool van Japan geworden.

Na de lange busreiziger hebben we het gisteren verder rustig aan gedaan. De was gedaan, boodschappen en 's-avonds lekker in de buurt uitt eten, Japanse bbq alleen wel binnen. Vlees en groenten aan een houten spietje die je mooi op de randen van langwerpige bbq kon leggen en het middelste gedeelte, het eten dus werd mooi gaar.

Vandaag lang uitgeslapen en vanmiddag met vrienden heerlijk gepicknickt met een biertje erbij onder een Sakura boom. Wij waren niet de enigen, dat is hier echt een belevenis. De bomen staan nu volop in bloei, prachtig, had ik ook nog nooit gezien. Ik zal een foto meesturen. We doen het nog lekker een paar dagen rustig aan, geen gewandel meer, Kimi moet donderdag weer gaan werken.

Hartelijke groeten,

Kimi en Henk